Καλώς ήλθατε στον Οδηγό αναγνώρισής μου: Winter Waders Μέρος 3, το τελευταίο άρθρο της τρέχουσας σειράς που ασχολείται με τα μεγαλύτερα παρυδάτια που είναι σχετικά εύκολο να τα δεις στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη χειμερινή περίοδο. Άλλοι οδηγοί για χειμερινούς παρυδάτορες μπορείτε να βρείτε εδώ (μικρά παρυδάτια) και εδώ (μεσαίου μεγέθους παρυδάτια). Για να υποστηρίξετε τη διατήρηση των ιπποειδών πουλιών σε όλο τον κόσμο, επισκεφθείτε Waderquest.
Θα ξεκινήσουμε με δύο τονισμένα ασπρόμαυρα πουλιά που δεν θα πρέπει να προκαλούν μεγάλη δυσκολία.
ΣτρεδοπαγίδαHaematopus ostralegus (πάνω) είναι ένα ογκώδες, θορυβώδες και εύρωστο πουλί που αναζητά τροφή κατά μήκος της γραμμής του σκέλους, στις εκβολές ποταμών και ανάμεσα σε παράκτιους ογκόλιθους και μύδια. Οι κτηνοτρόφοι του Ηνωμένου Βασιλείου μετακινούνται σε παράκτιες τοποθεσίες το χειμώνα, αυξημένοι από τους Σκανδιναβικούς πληθυσμούς που επιλέγουν να παραμείνουν στις ακτές μας. Βασικά χαρακτηριστικά: 1) ένα έντονο πορτοκαλί/κόκκινο χαρτονόμισμα που έρχεται σε δύο διαφορετικά σχήματα ανάλογα με τις προτιμώμενες διατροφικές συνήθειες του ατόμου. Το πουλί της εικόνας έχει μια ράβδο «σμίλης» που χρησιμοποιείται για να σφυρηλατήσει ανοιχτά σκληρά οστρακοειδή, ενώ το πουλί που φαίνεται στην πτήση παρακάτω έχει ένα πολύ πιο μυτερό χαρτόνι που χρησιμοποιείται για να βάζει ανοιχτά κοχύλια ή να ψάχνει σε λάσπη/λάσπη για νόστιμα σκουλήκια. 2) διακριτό περίβλημα κόκκινων ματιών και ίριδα, 3) τζετ μαύρο κεφάλι με μερικά να δείχνουν λευκό γιακά έξω από την περίοδο αναπαραγωγής, 4) μασίφ μαύρα επάνω μέρη και 5) παχιά, σχετικά κοντά, ροζ πόδια.
Avocet, Recurvirostra avosetta (παρακάτω) είναι ένα πολύ πιο κομψό πουλί που το χειμώνα τείνει να συγκεντρώνεται στις εκβολές ποταμών και σε μεγαλύτερες περιοχές ανοιχτών λασπότοπων και ελών. Ένα σχετικά νέο είδος που διαχειμάζει, τα πτηνά του Ηνωμένου Βασιλείου ενώνονται με μικρό αριθμό ηπειρωτικών μεταναστών αυτή τη στιγμή. Βασικά χαρακτηριστικά: 1) πολύ εμφανές, λεπτό, μακρύ αναποδογυρισμένο ραβδί, που χρησιμοποιείται για το δρεπάνι μέσω της λάσπης για μικρά καρκινοειδή, 2) μαύρο καπέλο που εκτείνεται κάτω από το λαιμό (σημειώστε το σκούρο μάτι), 3) παρδαλό επάνω μέρος, σε μεγάλο βαθμό λευκό με μαύρα μπαλώματα, και 4) μακριά, ατσάλινα γκρι πόδια.
Κατά την πτήση:
Στρεδοπαγίδα (πάνω από). Βασικά χαρακτηριστικά: 1) φαρδιά, φωτεινή λευκή ράβδος φτερών σε αντίθεση με συμπαγές μαύρο περιβάλλον, 2) λευκό κάτω πτέρυγα, και 3) τα πόδια δεν προβάλλουν πέρα από την ουρά.
Avocet (παρακάτω). Βασικά χαρακτηριστικά: 1) μαύρο έμπλαστρο στο άκρο του φτερού (άνω και κάτω πτέρυγα), 2) τα πόδια εκτείνονται πολύ πέρα από την ουρά, και 3) (ένθετα) μαύρα μπαλώματα στην πλάτη και στο μπροστινό μέρος.
Παρακάτω είναι μερικές γενικές απόψεις αυτών των πουλιών, όπως μπορείτε να τα δείτε σε μια επίσκεψη στην ακτή.
Περνάμε τώρα σε είδη που μπορεί να αποδειχθούν λίγο πιο δύσκολα (ιδιαίτερα οι θεϊκοί), αλλά αξίζει να τα γνωρίσετε και να αφιερώσετε χρόνο παρακολουθώντας.
Μαυροουρά Θεοψυχία, limous limous (πάνω από). Το ΗΒ έχει μικρό αναπαραγωγικό πληθυσμό της κύριας ευρωπαϊκής φυλής αυτού του είδους του οποίου η επιστημονική ονομασία είναι λιμους λιμους λιμους (Μου αρέσει). Αυτά τα πουλιά τείνουν να μεταναστεύουν στην υποσαχάρια Αφρική για το χειμώνα, αντικαθιστώντας από τον μικρότερο ισλανδικό πληθυσμό, Νησιωτική Λιμόζα, που μπορούν πλέον να βρεθούν σε σημαντικά σμήνη σε υγροτόπους (ορισμένοι στην ενδοχώρα) κυρίως στα ανατολικά της χώρας. Ο διαχωρισμός αυτών των φυλών μπορεί να είναι δύσκολος και δεν είναι για τους αδύναμους, αλλά αν σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα, κάντε κλικ στο κουμπί για να αποκτήσετε πρόσβαση σε ένα εξαιρετικό και πολύ προσιτό χαρτί του Mark Golley στα πιο λεπτά σημεία αναγνώρισης.
Οι μαύρες ουρές Godwits και από τις δύο φυλές είναι μακρυπόδαροι που το χειμώνα δείχνουν: 1) μακρύς, ευθεία κυρίως πορτοκαλί/ροζ χαρτόνι, 2) αδιάκριτο απλό καφέ κεφάλι και λαιμό με μόνο α αχνό φρύδι, 3) σε μεγάλο βαθμό απλό γκρι/καφέ επάνω μέρος (μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το μεμονωμένο φύτρωμα και την εποχή του χρόνου) και 4) μια μαύρη ουρά.
Bar-tailed GodwitLimosa lapponica (παρακάτω). Αυτά τα πουλιά δεν αναπαράγονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά βόρειοι πληθυσμοί από τη Σκανδιναβία και τη Σιβηρία ξεχειμωνιάζουν γύρω από τις ακτές μας σε καλούς αριθμούς. Είναι πολύ πιο κοντό πουλί από το Μαυροουρά και γενικά πιο ραβδωτό. Βασικά σημεία που πρέπει να σημειωθούν: 1) μακρύς, ελαφρώς κυρτό λογαριασμό που έχει θαμπό χρώμα σάρκας, 2) καλά ραβδωτό κεφάλι και λαιμό με α αισθητό υπόλευκο υπερκίλιο, 3) καλά ραβδωτά και κηλιδωμένα επάνω μέρη από διάφορα καφέ και μαύρα, και 4) φραγμένα φτερά ουράς (όχι πάντα εμφανή σε πουλί που ηρεμεί).
Κατά την πτήση:
Μαυροουρά θεοσκόπηση (παραπάνω) είναι αρκετά εντυπωσιακό με: 1) φαρδιά, φωτεινή λευκή μπάρα φτερών, 2) εμφανές λευκό έμπλαστρο, 3) συμπαγής μαύρη ουρά, και 4) πόδια που προεξέχουν πολύ πέρα από την ουρά.
Bar-tailed Godwit (παρακάτω) δείχνει: 1) στριφτό καφέ φτερό, 2) λευκό έμπλαστρο που εκτείνεται κατά μήκος της πλάτης σε σχήμα «V», 3) ξεκάθαρα φραγμένη ουρά, και 4) πιο κοντά πόδια που δύσκολα προεξέχουν πέρα από την ουρά.
-
Μαυροουρά Θεοψυχία -
Bar-tailed Godwit
Άλλα χαρακτηριστικά που πρέπει να σημειωθούν (παραπάνω) είναι 1) το απλό άσπρο κάτω πτέρυγο του Μαυροουρά, σε αντίθεση με το ραβδωτό κάτω πτέρυγο του Bar-tailed, και 2) τα πολύ μακρύτερα πόδια, ειδικά πάνω από το «γόνατο», του Μαυροουρά Θεοδίτη.
Παρακάτω – εικόνες κοινών συναντήσεων. Αριστερά δείχνει ένα κοπάδι με μαύρη ουρά θεοσκόπησης σε υγροτόπους που συνορεύουν με το Wash, και δεξιά μια μικρή ομάδα θεών με ουρά Bar-tailed που ακτοπλοϊκά προς τις πρόσφατα εκτεθειμένες περιοχές διατροφής.
-
Σμήνος με μαύρη ουρά θεοσκόπησης εν πτήσει -
Bar-tailed Godwit (και Knot) που πετά στο σημείο σίτισης
Το εναπομείναν μεγάλο βατήρα που είναι πιθανό να δει (και να ακουστεί) το χειμώνα είναι το Νουμήνιος, Η θεότητα λύγισε. Αυτό το είδος που μειώνεται αναπαράγεται ευρέως σε ολόκληρη τη χώρα. Ορισμένα πτηνά του Ηνωμένου Βασιλείου παραμένουν, αλλά οι χειμερινοί αριθμοί ενισχύονται σημαντικά με τα πουλιά από τη Σκανδιναβία. Μπορούν να βρεθούν στην ενδοχώρα καθώς και σε παράκτιες τοποθεσίες, χρησιμοποιώντας το μακρύ ράμφος τους για να ανιχνεύσουν σκουλήκια, ασπόνδυλα και μικρά καρκινοειδή. Το συνολικό σχήμα και το μέγεθος αυτού του πουλιού θα πρέπει να το κάνουν αρκετά εύκολο να αναγνωριστεί. Βασικά χαρακτηριστικά: 1) μακρύ, κυρτό ράμφος. Το ράμφος του θηλυκού είναι σημαντικά μεγαλύτερο από αυτό του αρσενικού (βλ. παρακάτω), 2) καφέ ραβδωτό κεφάλι, λαιμό και στήθος με ένα φωτεινό λευκό δακτύλιο γύρω από το μάτι, 3) έντονο καφέ με ραβδώσεις και ραβδώσεις στο επάνω μέρος, και 4) μακριά, χοντρά πόδια.
Κατά την πτήση, οι Curlews δείχνουν: 1) στίγματα καφέ/μαύρα φτερά με σκούρο μπάλωμα στα κύρια καλύμματα, 2) λαμπερό λευκό κότσο που εκτείνεται κατά μήκος της πλάτης σε σχήμα «V», 3) φραγμένη ουρά, 4) πόδια που δεν προεξέχουν και 5) εκείνο το διαγνωστικό κυρτό ράμφος.
Στην παρακάτω εικόνα μπορείτε να δείτε μια τυπική σκηνή σίτισης που δείχνει το ράμφος των θηλυκών (δεξιά) να είναι πολύ μακρύτερο από το αρσενικό.
Αυτό ολοκληρώνει τη σειρά των τριών μερών μας για τους χειμερινούς παρυδάτορες του Ηνωμένου Βασιλείου. Ελπίζω ότι όλα αυτά είναι χρήσιμα για εσάς. Οποιαδήποτε σχόλια ή σχόλια θα είναι ευπρόσδεκτα.
βιβλιογραφικές αναφορές: Τα Πουλιά του Νόρφολκ (Taylor, Seago, Allard, Dorling) 1999 για πληροφορίες σχετικά με τη διανομή.
